خیلی روز‌ها، می‌تونین شاهد دعوا کردن‌هاش به خاطرکوچیک‌ترین مسائل باشین. امیر، غم‌هایی رو روی شونه‌هاش تحمل می‌کنه که حتی برای بزرگ‌ترها، حسابی سنگینه. به خاطر همین، یکی از بچه‌هاییه که زمان و انرژی زیادتری رو از من، به عنوان یه مددکار می‌گیره. یه روز با گل نرگس اومد سراغم و گفت: «من تو رو، از همه بیش‌تر توی مدرسه دوست دارم! خیلی وقت‌ها اذیتت می‌کنم ولی حواسم هست که دوسم داری»خیلی قشنگه حواسش باشه دوسش داری! نه؟
اشتراک گذاری
