خواستیم پسرهای واحد دبیرستان تجربه متفاوتی از اردو داشته باشند، برایشان برنامه یک اردوی درونمدرسهای ریختیم. بچهها گروهبندی شدند. به هر گروه وسایل پختن جوجهکباب را دادیم و از آنها خواستیم تا با کمک یکدیگر، یک مرغ کامل را آنطور که دوست دارند بپزند. مرغها حتی خورد هم نشده بود، پس بچهها از همان اول فهمیدند که روند سخت اما جذابی را پیشِ رو دارند. در گروه، به هرکسی، کاری سپرد شد. این تقسیم کار را هم خودشان، با توافق هم و کمکِ مربی انجام دادند. عدهای رفتند سراغ مرغها؛ تکهتکه کردن مرغها که به پایان رسید، سراغ مزهدار کردن آن رفتند. تعدادی از بچهها ذغالها را در منقل آتش زدند تا برای پخت یک جوجهکباب خوشمزه آماده شود. همکاریشان دیدنی بود. با حوصله و اخلاق خوب مراحل را پیش میبردند. معلوم بود حسابی این تلاش کردنها به دلشان نشسته است. انگار هرچه از مهارتهای زندگی یادگرفته بودند، در این اردو پیاده میکردند.جایتان خالی… مزه جوجهکبابها بینظیر شد.
مگر میشود بچهها، با عشق و خواست خودشان در کاری مشارکت کنند و آن کار، به بهترین نحو ممکن انجام نشود؟
2 پاسخ
سلام و خدا قوت به شما فرشتگان زحمت کش
دیشب از طریق گروه واتساپی مدرسه پسرم که یکی از والدین ویدیو معرفی مدرسه شما را گداشته بود با مدرسه آشنا شدم امروز وارد سایت شدم و با خواندن وبلاگ ها آرزو کردم کاش این نحوه آموزش در تمامی مدارس ما پیاده سازی می شد .اردوی خاطره انگیز شنا عالی بود در همین اردو چندین مهارت زندگی به بچه آموزش داده میشه که هیچگاه به فرزند من که به مدرسه غیر انتفاعی با شهریه سالانه 40 میلیون تومان میره هیچگاه آموزش داده نمیشه یا اون بخشی که میز گفتگو دارید و بچه ها با صحبت کردن مشکلاتشون و اختلافشون را حل می کنند بسیار ستودنی است حتما تمامی تجارب را می خوانم و در زندگیم به کار می گیرم
سلام و درود
باعث افتخار و خوشحالی ماست که مورد توجهتون قرار گرفته
اگر موارد آموزشی براتون جذاب بوده، لطفا پادکست صبح رو هم از طریق این لینک دنبال کنین.
https://sobherouyesh.com/%d9%82%d8%b3%d9%85%d8%aa-%d8%af%d9%87%d9%85-%d9%84%d8%ac%d8%a8%d8%a7%d8%b2%db%8c-%d8%af%d8%b1-%da%a9%d9%88%d8%af%da%a9%d8%a7%d9%86-%d8%af%da%a9%d8%aa%d8%b1-%d9%85%d8%b5%d8%b7%d9%81%db%8c-%d8%aa-2/