«جابزی» مدرسه سیار بچه‌های کاره! چند سال بعد تاسیس مدرسه صبح‌رویش، برای آموزش بچه‌هایی که سرچهارراه‌ها و توی کارگاه‌های زیرزمینی کار می‌کنن و شرایط حضور در مدرسه رو ندارن، دنبال یک راه حل بودیم. با خودمون گفتیم «حالا که بچه‌ها نمی‌تونن مدرسه بیان، ما مدرسه رو پیششون می‌بریم» اوایل با یه وانت سر چهارراه‌ها حضور پیدا کردیم و بعد مدتی تونستیم با حمایت یکی از حامیان عزیزمون مینی‌بوسی رو به این کار اختصاص بدیم. صندلی‌هاش رو جدا کردیم و فضای داخلی رو برای ورود بچه‌ها به شکل یه مدرسه سیار درآوردیم. شکل و شمایل «مینی‌بوس جابزی» هم حاصل خلاقیت بچه‌هاست. همون موقع‌ها از حدود صدتا دانش‌آموز، خواستیم که بهمون بگن از نظر اون‌ها جابزی چه شکلیه. «چشم‌های سبز»، «رنگ زرد» و «لپ‌های گل انداخته» بیشترین اشتراک رو بین نقاشی بچه‌ها داشت!
جابزی یعنی «جایی برای بازی، جایی برای زندگی» بچه‌های کار وقتی جابزی رو می‌ببین می‌دونن که قراره با رسیدنش کلی بازی کنن و مهارت یاد بگیرن چون مربی‌های خلاق و مهربون جابزی، با قصه و بازی به بچه‌ها طبق نیازشون، درس و مهارت زندگی یاد می‌دن!
