چتر گفت‌وگو
چتر گفت‌وگو محیطی برای حل‌مسئله بین دانش‌آموزان است. چتری رنگی با گلدان‌های زیبا در اطرافش که خود فضای آرامبخش را ایجاد کرده است. درگیری و نزاع بین کودکان، یکی از اتفاقاتی است که به صورت طبیعی در مدرسه رخ می‌دهد. در این موقعیت، قرار گرفتن مدرسه و معلم، صرفا در نقش قضاوت‌کننده و تمام‌کننده دعوا، نه تنها منجر به حل ریشه‌ای مسئله و یادگیری رفتار مؤثر نخواهد شد؛ بلکه لطمه جبران ناپذیری به فرایند ارتباط سازنده بین کودک و معلم خواهد زد. چتر گفت‌گو در الگوی رویش، جایی است که تلاش می‌شود تهدیدی مانند دعوا و اختلاف، به فرصتی برای یادگیری مهارت حل‌مسئله و گفت‌وگو بین دانش‌آموزان تبدیل شده و مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی آنان را تقویت کند. کودکانی که به هر دلیل با یکدیگر به مشکل برمی‌خورند، به فضای مخصوصی که برای گفت‌وگوی آن‌ها در نظر گرفته شده، دعوت می‌شوند. ناظم‌روانشناس در کنار دانش‌آموزان قرار می‌گیرد (با توجه به سن، سطح درگیری و تجربه‌های قبلی، درباره حضور داشتن یا نداشتن مشاور در کنار دانش‌آموزان تصمیم‌گیری می‌شود) او ابتدا تلاش می‌کند با انجام تمرین‌ها و تکنیک‌های مناسب، سطح خشم و اضطراب آن‌ها را پایین بیاورد و آرامش لازم را برای ایجاد فضای گفت‌وگو و تفکر ایجاد کند. بعد از گذشت زمان مناسب، با توجه به موقعیت پیش‌آمده، با مطرح کردن برخی پرسش‌ها درباره موقعیت و رفتارهای دانش‌آموزان، آن‌ها را به یافتن راه حل‌های جایگزین و انتخاب‌های مؤثرتر ترغیب می‌کند.
