میز گفتگو
یکی از عمده مسائل در حوزه آسیب که عامل شکل گیری بسیار از جرمها می شود عدم کنتر خشم است و این در تمام سنین وجود دارد از ابتدایی کودکی اگر شرایط مناسب برای تمرین کنترل خشم ایجاد می شود می تواند امیدوارم بود ککه این تمرینهای در محیط واقعی از بروز جرم یا حادثه در هنگام خشم جلوگیری کند.
هدف از ایجاد میز گفت و گو این است که دانش آموزان در زمان بروز مسئله به جای خشم و رفتار های پر خطر به گفتگو و حل مسئله اقدام کنند و تمرین کنند به ایجاد ارتباطات و تعاملات درست این کار با کنترل خشم و آرامسازی و پرسش و پاسخ درست و هدفمند میسر است .
در فرآیند میز گفت و گو دانش آموزانی که به دلیلی با هم به مشکل می خوردند باید پشت میز بنشینند و تلاش می کنند با حفظ آرامش به تفکر در مورد اعمال خود بپردازند و سپس تلاش کنند خودشان مشکل ایجاد شده را به صحبت منطقی حل کنند. اگر دانش آموزان بعد از مدتی خودشان با صحبت به نتیجه نمی رسند از معاون مدرسه می خواستن که به جمع گفتگوی آنها بپیوندد سپس یکی از مسئولان مدرسه (ناظم روانشناس) بدون قضاوت از دانش آموزان می خواست مسئله ایجاد شده را به صورت دقیق تر مورد بررسی قرار دهند .و در نهایت به هر کار درستی و غلطی کار خود را متوجه می شوند و در صورتی که به نتیجه غلط بود کار خود پی بردند از دیگر عذرخواهی می نمودن . در مواقعی که خطای دانش آموزان نسبت به یک موضوعی از موضاعات مدرسه بود زمانی که به نتیجه می رسید که اشتباه کرده است خود دانش آموزان یک تنبیه برای خودش در نظر می گرفت که البته تمام این تنبیه ها بیشتر حرکتی بود تا دانش آموز از آن موضوع پیش آمد خارج شود و روحیه با نشاطی پیدا کند به عنوان مثال دانش آموز تصمیم می گیرد چند دور در حیاط مدرسه بدود.